Μια φορά και έναν καιρό, η Μεσόγειος θάλασσα ήταν ενωμένη με τον Ατλαντικό Ωκεανό! Καθώς όμως κάποιες ενδογενείς κυρίως δυνάμεις, δρούσαν ασταμάτητες για πολύυυυυυ καιρό, στη περιοχή της Μεσογείου, δημιουργήθηκε το γνωστό στενό του Γιβραλτάρ. Το στενό αυτό είναι ουσιαστικά ένας πορθμός. Ένα φυσικό πέρασμα δηλαδή που ενώνει δυο θάλασσες. Όσοι ανοίξατε το βιβλίο θα ξέρετε ήδη, ότι αν ο άνθρωπος είχε σκάψει τη στεριά για να ενώσει δυο θάλασσες τοτε έτσι θα δημιουργούσαμε μια διώρυγα!
Μετά από αυτήν την παρένθεση επιστρέφουμε στα δικά μας! Πριν από 5,5 περίπου εκατομμύρια χρόνια, όταν ακόμα κάποιος πιθηκόμορφος μακρινός συγγενής του ανθρώπου καθάριζε τη μύτη του και νόμιζε πως έβγαζε φαϊ, και εκατομμύρια χρονια πριν ο καλός θεούλης αποφασίσει να φτιάξει τον άνθρωπο, κάποιοι επιστήμονες είναι πια σίγουροι, πως η Μεσόγειος άδειασε! Αν είναι δυνατόν τσίλντρεν! Δεν έμεινε λέει, παραμόνο μια λίμνη, χωρίς μεγάλο βάθος, με αλμυρό νερό!
Μα τότε έγινε το απίστευτο! Κάποια αλλαγή στη επιφάνεια της γης προφανώς, ανάγκασε και πάλι τα νερά του Ατλαντικού να διαρρεύσουν στη Μεσόγειο. Μέσα σε διάστημα μόλις 24 μηνών, η Μεσόγειος θάλασσα γέμισε πάλι! Το νερό λέει που διέρρεε τα στενά είχε ταχύτητα χίλιες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Αμαζονίου, και προκαλούσε την άνοδο της θάλασσας κατά 10 μέτρα καθημερινώς!
Φανταστείτε φάλαινες, ροφούς δελφίνια και πολλά θαλασσινά μεζεδάκια να κάνουν νεροτσουλίθρα στο πέρασμα!!! Πολύ ανακατοσούρα αδερφάκι μου!!! Δε θα θελα να 'μαι στη θέση τους!!!!
Τα ξαναλέμε σύντομα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου