Μοντέρνα τέχνη...από μαγνήτες...

Στα πλαίσια των εικάστικων, και ψάχνοντας καινούργιους τρόπους να κάνουμε τον τόπο χάλια...καταλήξαμε εδώ!!!

Ιπτάμενες κατασκευές

Μια μεγάλη καλησπέρα σε όλους και ένα συγγνώμη για τις αρκετές μέρες αποχής....Σήμερα δε θα αναφερθούμε σε κάποιο γενικό θέμα γιατί η μέρα ανήκει στα πιτσιρίκια μου...Ενότητα φυσικής "μαγνήτες" και να οι ιπτάμενες εξωγήινες κατασκευές τους....

Μαθήματα παροιμιών Νο1

“Σε τρώει η μύτη σου, ξύλο θα φας”
Έκφραση παροιμιακή, που ξεκινάει από πρόληψη & δεισιδαιμονία.
Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν πως ο «κνησμός», η φαγούρα, δηλαδή, του σώματος, ήταν προειδοποίηση των θεών. Πίστευαν πως όταν ένας άνθρωπος αισθανόταν φαγούρα στα πόδια του, θα έφευγε σε ταξίδι. Όταν πάλι τον έτρωγε η αριστερή του παλάμη, θα έπαιρνε δώρα. Η πρόληψη αυτή έμεινε ως τα χρόνια μας. «Με τρώει το χέρι μου θα πάρω λεφτά», συνηθίζουμε να λέμε όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι αρχαίοι όμως, θεωρούσαν γρουσουζιά, όταν αισθανόταν φαγούρα στην πλάτη, στο λαιμό, στα αφτιά και στη μύτη. Κάποτε ο βασιλιάς της Σπάρτης Άγις, ενώ έκανε πολεμικό συμβούλιο με τους αρχηγούς του, είδε ξαφνικά κάποιον από αυτούς να ξύνει αφηρημένος το αφτί του. Αμέσως σηκώθηκε πάνω και διάλυσε το συμβούλιο.
- Θα έχουμε αποτυχία οπωσδήποτε. Οι θεοί προειδοποίησαν τον Αρίσταρχο. Ας αναβάλουμε για αργότερα την εκστρατεία…
Οι Σπαρτιάτες πίστευαν ακόμη ότι τα παιδιά που αισθάνονταν φαγούρα στη μύτη τους, θα γινόντουσαν κακοί πολεμιστές. Έτσι, όταν έβλεπαν κανένα παιδί να ξύνει τη μύτη του, το τιμωρούσαν, για να μην την ξαναξύσει άλλη φορά. Από την πρόληψη αυτή βγήκε η φράση : «η μύτη σου σε τρώει, ξύλο θα φας».
“Μάλλιασε η γλώσσα μου”
Στη βυζαντινή εποχή υπήρχαν διάφορες τιμωρίες, ανάλογες, βέβαια, με το παράπτωμα. Όταν π.χ. ένας έλεγε πολλά, δηλαδή έλεγε λόγια που δεν έπρεπε να ειπωθούν, τότε τον τιμωρούσαν με έναν τρομερό τρόπο. Του έδιναν ένα ειδικό χόρτο που ήταν υποχρεωμένος με το μάσημα να το κάνει πολτό μέσα στο στόμα του. Το χόρτο, όμως, αυτό ήταν αγκαθωτό, στυφό και αρκετά σκληρό, τόσο που κατά το μάσημα στο στόμα του πρηζόταν και η γλώσσα, το ελατήριο δηλαδή της τιμωρίας του, άνοιγε, μάτωνε και γινόταν ίνες-ίνες, κλωστές-κλωστές, δηλαδή, όπως είναι τα μαλλιά. Από την απάνθρωπη τιμωρία βγήκε και η παροιμιώδης φράση : “μάλλιασε η γλώσσα μου”, που τις λέμε μέχρι σήμερα, όταν προσπαθούμε με τα λόγια μας να πείσουμε κάποιον για κάτι και του το λέμε πολλές φορές.

Τα κείμενα τα δανειστήκαμε από τη σελίδα theditch.wordpress.com
Για μια ακόμα φορά η κυρία Δέσποινα έσωσε τη μέρα με τις ιδέες της, και μαζί έφερε και μια Στ' από τα Χανιά έτοιμη για έρευνες και γνώση...

Μαθήματα ετοιμολογίας Νο1

Όπως γνωρίζουμε η λέξη αθίγγανος, είναι ένας όρος ο οποίος αναφέρεται στους τσιγγάνους και θεωρείται οτι είναι πιο ευγενικός από άλλους χαρακτηρισμούς που έχουν δοθεί για αυτούς. Αυτό που δε ξέρουμε όμως είναι από που προήλθε. Η λέξη αθίγγανος είναι σύνθετη από το στερητικό α + θιγγάνω που σημαίνει αγγίζω. Ουσιαστικά λοιπόν αθίγγανος είναι αυτός που δεν αγγίζεται!!! Ευγενικότατο ε; Αλλά και πάλι η ιστορία μας επιφυλάσει και άλλα χουνέρια. Η λέξη αυτή δεν δόθηκε με σκοπό να χαρακτηριστούν οι τσιγγάνοι αλλά μια χριστιανική αίρεση του μεσαίωνα η οποία χαρακτηρίζονταν για την πίστη στις δεισιδαιμονίες και στη μαντεία. Έπειδή λοιπόν οι τσιγγάνοι ασπάζονταν κάποια από αυτά τα πιστεύω, άθελα τους συνδέθηκαν με αυτό το όνομα. Οι άνθρωποι, για να ξέρετε, είναι ινδικά νομαδικά φύλα, οι οποίοι πέρασαν στην Ελλάδα από την Αίγυπτο. Αιγύπτιοι , Αιγύφτιοι, γύφτοι....κάπως έτσι προέρχεται ο όρος γύφτος, που χωρίς ουσιαστικό λόγο χρησιμοποιούμε για να θίξουμε κάποιον....Εκτός πια και αν τον πειράζει τόσο πολύ να προέρχεται από την Αίγυπτο!!!!!

Αντίο...

"Τα πουλιά πετάνε χαμηλά...Θα βρέξει...", είπε η μύγα.

Πόσες φορές και αν δεν ακούσαμε τη συγκεκριμένη φράση! Και όχι απλά την ακούσαμε, αλλά μέσα μας θαυμάσαμε τα γλυκούλικα πτηνά για τις εξαίρετες γνώσεις μετεωρολογίας... Γιατί φίλε μου το μεγαλύτερο σχολείο είναι η ζωή σου λέει ο άλλος....Και έχει δίκαιο...Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση πέσαμε θύματα μιάς μεγάλης συνωμοσίας...Γιατί σου λέει τα πουλιά δεν έχουν ιδέα τι καιρό θα κάνει και πότε.Το μόνο που ακολουθούν είναι το στομάχι τους.Μα προς Θεού!! Μη νομίζετε οτι κάθε φορά που πεινάτε μπορείτε να βγαίνετε στα κανάλια και να λέτε το καιρό!Αυτό το δικαίωμα το έχει μόνο η Αρχοντούλα ή Σπυριδούλα ή Πετρούλα η όπως αλλιώς την λένε...

Επιστρέφοντας στο θέμα μας οφείλουμε να αποκαλύψουμε την αλήθεια... Γιατί κάποιος πρέπει να αποκαταστήσει και την τιμή των εντόμων, που αυτά τα κακορίζικα κάνουν τη δουλειά και άλλος κλέβει τη δόξα! Πριν λοιπόν βρέξει, οι υδρατμοί που μαζεύονται στην ατμόσφαιρα, την κάνουν να είναι πιο βαριά από συνήθως, κάνοντας το πέταγμα των εντόμων μπελά! Όποτε και αυτά τα καημένα αναγκάζονται και πετούν χαμηλότερα που ο αέρας είναι ελαφρύτερος, δεν έχει δηλαδή τόσο μεγάλη συγκέντρωση υδρατμών. Τα πουλιά τώρα βλέπουν πριν βρέξει τα μεζεδάκια τους να κάνουν όλα μαζί χαμηλές πτήσεις....Γυαλίζουν νύχια λοιπόν, τροχίζουν το ράμφος τους, βαζουν τα καλά τους φτερά και ορμάνε για ιπτάμενη μάσα..

Και μη μου πεις οτι δε θα κανες το ίδιο; Όμως τώρα ξέρουμε ποιον να δοξάσουμε...Και σίγουρα δεν είναι τα πουλιά....

Η κυρία Δέσποινα για ακόμα μια φορά μας πρότεινε ένα χορταστικό θέμα! Την ευχαριστούμε μέχρι τον ουρανό...

Θέλει κανείς γέμισμα; "Εγώ,εγώ" απάντησε η Μεσόγειος...

Μια φορά και έναν καιρό, η Μεσόγειος θάλασσα ήταν ενωμένη με τον Ατλαντικό Ωκεανό! Καθώς όμως κάποιες ενδογενείς κυρίως δυνάμεις, δρούσαν ασταμάτητες για πολύυυυυυ καιρό, στη περιοχή της Μεσογείου, δημιουργήθηκε το γνωστό στενό του Γιβραλτάρ. Το στενό αυτό είναι ουσιαστικά ένας πορθμός. Ένα φυσικό πέρασμα δηλαδή που ενώνει δυο θάλασσες. Όσοι ανοίξατε το βιβλίο θα ξέρετε ήδη, ότι αν ο άνθρωπος είχε σκάψει τη στεριά για να ενώσει δυο θάλασσες τοτε έτσι θα δημιουργούσαμε μια διώρυγα!
Μετά από αυτήν την παρένθεση επιστρέφουμε στα δικά μας! Πριν από 5,5 περίπου εκατομμύρια χρόνια, όταν ακόμα κάποιος πιθηκόμορφος μακρινός συγγενής του ανθρώπου καθάριζε τη μύτη του και νόμιζε πως έβγαζε φαϊ, και εκατομμύρια χρονια πριν ο καλός θεούλης αποφασίσει να φτιάξει τον άνθρωπο, κάποιοι επιστήμονες είναι πια σίγουροι, πως η Μεσόγειος άδειασε! Αν είναι δυνατόν τσίλντρεν! Δεν έμεινε λέει, παραμόνο μια λίμνη, χωρίς μεγάλο βάθος, με αλμυρό νερό!
Μα τότε έγινε το απίστευτο! Κάποια αλλαγή στη επιφάνεια της γης προφανώς, ανάγκασε και πάλι τα νερά του Ατλαντικού να διαρρεύσουν στη Μεσόγειο. Μέσα σε διάστημα μόλις 24 μηνών, η Μεσόγειος θάλασσα γέμισε πάλι! Το νερό λέει που διέρρεε τα στενά είχε ταχύτητα χίλιες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Αμαζονίου, και προκαλούσε την άνοδο της θάλασσας κατά 10 μέτρα καθημερινώς!

Φανταστείτε φάλαινες, ροφούς δελφίνια και πολλά θαλασσινά μεζεδάκια να κάνουν νεροτσουλίθρα στο πέρασμα!!! Πολύ ανακατοσούρα αδερφάκι μου!!! Δε θα θελα να 'μαι στη θέση τους!!!!

Τα ξαναλέμε σύντομα!

Που έπεσε ο κεραυνός.....οέο;;;;

Είναι μια ηλιόλουστη μέρα.....Τα πουλάκια κελαηδούν, οι μέλισσες πετούν από λουλούδι σε λουλούδι, τα σκυλάκια παίζουν μαζί με τα γατάκια και εσείς σε κάποια γωνιά του σκηνικού δέρνετε το μικρό σας αδερφάκι....Όλα μοιάζουν τόσο όμορφα και φωτεινά....Τίποτα δε μπορεί να σας χαλάσει τη μέρα...
Στη τροπόσφαιρα όμως τα νέα είναι δυσάρεστα...Μεγάλοι καβγάδες επικρατούν στις τάξεις των καιρικών συνθηκών και πυκνά σύννεφα αρχίζουν να σκεπάζουν τον γαλανό ουρανό...Οι καβγάδες τώρα γίνονται πιο έντονοι, και κεραυνοί σχίζουν τον ουρανό στα δύο! Τα πουλάκια πετούν έντρομα στις φωλιές τους, ενώ οι μελισσούλες θα σταματήσουν γρήγορα να βολτάρουν στα άνθη. Το μέλι μπορεί να περιμένει, ειδικά που τώρα ξεκίνησαν να πέφτουν οι πρώτες σταγόνες. Σε λίγα λεπτά επικρατεί πανικός! Χαλασμός κυρίου! Οι κεραυνοί ακούγονται τόσο τρομακτικοί που νομίζεις πως θα πέσουν απευθείας στο κεφάλι σου. Το μικρό σου αδελφάκι εχει τρυπώσει κάτω από το κρεβάτι κλαίγοντας, ενώ η γάτα εχει τρυπώσει στο στόμα του σκύλου και αναρωτιούνται τι συμβαίνει. Η γιαγιά σε μια πολυθρόνα μονολογεί "ωι ωι μάνα μου, θα πέσει φωτιά να μας κάψει" και η μαμά προσπαθεί να βγάλει τον μικρό από το κρεβάτι τραβώντας τον απ το πόδι...
Εσείς όμως δε χρειάζεται να ανησυχείτε! Αντίθετα μπορείτε να παίξετε με τους κεραυνούς και να υπολογίσετε πόσο μακριά έχουν πέσει! Και για να το κάνετε αυτό δε χρειάζονται σύνθετα μαθηματικά, παρα μόνο ένας απλός υπολογισμός!
Αυτό που συμβαίνει είναι πρώτα να βλέπουμε την λάμψη και ύστερα να ακούμε την βροντή. Όταν λοιπόν εσείς δείτε τη λάμψη ξεκινάτε να μετράτε και σταματήστε το μέτρημα όταν ακουστεί η βροντή! Το μόνο που μένει να κάνετε τώρα είναι να πολλάπλασιάσετε τα δευτερόλεπτα που μετρήσατε με το 340 και θα βρείτε πόσα μέτρα μακριά έχει πέσει ο κεραυνός!!!Ευκολάκι;;;Ας πούμε οτι μετρήσατε 10 δευτερόλεπτα από την στιγμή της αστραπής μέχρι να ακουστεί η βροντή. Πολλαπλασιάζω το 10 με το 340 και βρίσκω οτι ο κεραυνός έπεσε 3400 μέτρα πιο πέρα!
Η εξήγηση αυτού του φαινομένου είναι επίσης απλή! Το φως που λέτε, τρέχει πιο γρήγορα από τον ήχο! Πιο συγκεκριμένα το φως έχει ταχύτητα 300.000.000 μέτρα το δευτερόλεπτο! Μπορεί δηλαδή να κάνει το γύρω της γης σε πολύ λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο!!!!Άρα μπορούμε να θεωρήσουμε οτι λόγω της τεράστιας ταχύτητας του φωτός, την στιγμή που πέφτει ο κεραυνός, αυτόματα τον βλέπουμε κ εμείς!Ο ήχος όμως πάλι είναι κάπως αργούτσικος. Μπορεί να διανύσει μόλις 340 μέτρα σε ένα δευτερόλεπτο!!Το οτι λοιπόν ακούμε την βροντή πιο αργά οφείλεται στο οτι ο ήχος μεταδίδεται πολύ πιο αργά από το φώς. Αφού λοιπόν ξέρουμε οτι κάνει 340 μέτρα σε ένα δευτερόλεπτο, τότε αν μετρήσουμε πόσο αργεί να έρθει στα αυτιά μας, μπορούμε να βρούμε και την απόσταση που έπεσε ο κεραυνός!!!!

Υ.Γ Αν κατα τη διάρκεια της καταιγίδας νιώσετε τα μαλλιά σας να σηκώνονται σαν να τα περνάει ρεύμα.......Την πατήσατε....Ο κεραυνός θα πέσει δίπλα σας.... Πείτε μια προσευχούλα όσο προλαβαίνετε ή πατήστε κανα χορό... Δε θα διώξει τον κεραυνό, αλλά θα έχετε περάσει εσείς καλά.... Ευτύχως πλέον υπάρχουν παντού αλεξικέραυνα και η πιθανότητα να πάθει κάποιος κάτι από κεραυνό είναι απειροελάχιστη!!!

Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Δέσποινα από τα Χανιά, για την στρουμφοφανταστική ιδέα που είχε να γραφτεί αυτό το άρθρο..

Καλή μας βδομάδα!!!